Kleuterazonto

Afgelopen zondag was dè presentatie waar ik mijn gehele stage bij het Nationaal Theater naartoe heb gewerkt. Het was ook de presentatie die ervoor heeft gezorgd dat iedereen zichzelf deze week een soort van vrij heeft gegeven? Funworld Recovery.
Één van de dingen waarover ik mij verbaasde was dat de organisatie van de gehele dag verassend goed ging. Over draaiboeken en een briefing praten we dan niet, maar wel over een dag wat loopt zoals plan. Welk plan? Zou je (ik) dan zeggen. Mijn afdeling ‘programmes’ zou voor die zondag alles moeten regelen. Op de vrijdag voor het weekend was ik alleen op kantoor omdat het (mot)regende. Er was geen laatste vergadering, taakverdeling, denk maar niet dat er onderling schema’s of informatie wordt gemaild naar elkaar! Via een meisje van het andere kantoor hoorde ik dat ik er zondag om 10:00 moest zijn. Ik kwam die zondag aan in het theater en ik was met stomheid geslagen. Er was een geheel decor opgebouwd voor de Funworld presentatie en de technici waren bezig met het licht, de presentatoren waren zich aan het voorbereiden, de theaterzaal was versierd en de eerste artiesten van de dag waren al binnen en in de kleedkamers. HÉ? Wanneer, hoe, hé? Ghanezen zijn misschien niet goed in plannen, maar zeker wel in improviseren!
De dag verliep prima. ’s Ochtends was ik de laatste twee groepen aan het coachen, die niet donderdag op de generale repetitie waren omdat de school niet twee keer vervoerskosten kon veroorloven. En van 13:00 – 16:00 zat ik op de eerste rij te genieten van de talenten en tussendoor ook wat notities te maken, want ik moest deze keer het verslag maken. Wat was Abena ( national service person) daar blij mee, want dat was toch veel werk. Toen ik vroeg haar vorige report op te sturen zodat ik het format kon zien en ik zag dat het maar twee pagina’s waren maakte ik mij niet meer druk. Ook was er een verrassing act van een of andere hele bekende Ghanees ‘Funny Face’? Naja ik kende hem niet, maar alle kinderen waren laaiend enthousiast. Iedereen die zich niet op het balkon bevond stond op en rende naar voren ( zover dat mogelijk was – een paar gingen trouwens ook op stage, maar werden er weer afgehaald). Wat een enthousiasme en wat een azonto! Geweldig. Vooral de kleuters zijn erg goed.
Deze week ben ik met mijn laatste paar verslagen bezig voor mevrouw met het gouden bordje en vrijdagochtend haalt mijn broer en de driver mij op bij methodist guesthouse en reizen we naar Cape Coast!